Ben çağın çocuğuyum çılgın bir fırtına,
Adımlar dururum göğü ve yeri.
İsyanlar çökmüş irademin sırtına,
Bu anlamsız hayat kimin eseri?
Ben yirmi birinci asrın genciyim.
Yalnız senden isteyen dilenciyim.
Daha çocuktum, düştüm nefsimin peşine,
Koruyamadım kendimi çevremdeki günahtan.
Şimdi sahipsem de pişmanlık ateşine,
Kim fayda görmüş, vakitsiz gelen ahtan.
Ben yirmi birinci asrın genciyim.
Yalnız senden isteyen dilenciyim.
Rahmetinle avundum her suçu işlerken,
Erteledim tövbeyi ömrümün son demine,
Azrail geliverdi “daha vakit var” derken,
Allah’ım, acır mısın gözlerimin nemine?
Ben yirmi birinci asrın genciyim.
Yalnız senden isteyen dilenciyim.
Öyle bir zaman ki insanlar tümden azmış,
Rabbim, sana kulluktan menetti devir beni.
Bu kitap büyük küçük her amelimi yazmış.
Dedirtme mahşerde, gafletten çevir beni.
Ben yirmi birinci asrın genciyim.
Yalnız senden isteyen dilenciyim.
İşlediğim bütün kötü ameller benimdir,
Başkasına yükleyemem suçlarımı,
Günahlarımın şahidi bedenimdir.
Gözyaşıyla doldurdum avuçlarımı.
Ben yirmi birinci asrın genciyim.
Yalnız senden isteyen dilenciyim.
Abdullah ÜLKER
