Ben dost ile dost olmuşum,
Kimseler dost olmaz bana.
Münkirler bakıp gülüşür,
Selâm dahi vermez bana.
Ben dost ile dost olayım,
Canımı feda kılayım.
Ölmezden evvel öleyim,
Dünya bâki kalmaz bana.
Terk eyledim cümle işi,
Hak yoluna kodum başı.
Dost yüzünü göreliden,
Sabr-ü karar olmaz bana.
Ben âşık-ı biçareyim,
Baştan ayağa yareyim.
Ben bir deli dîvâneyim,
Akıl da yâr olmaz bana.
Sanmanız beni deliyim,
Dost bahçesi bülbülüyüm.
Mevlâ’nın kemter kuluyum,
Kimse bahâ (değer) vermez bana.
Miskin Yunus nice diyem,
Fâni cihanı terk edem.
Yana yana Hakk’a gidem
Perde hicap olmaz bana.*
Yunus Emre
