Ali, Hasan, Muhammet’tir, kiminin Bekir adı
Özgürlüğe uçuyor koparılmış kanadı
Yuvaları yağmalanmış bu yavrular insandır
Yanağında damlayanlar ter değil kızıl kandır.
Ellerinde oyuncakla başlamadı bir güne
Beş yaşında ülkesinde mecbur kaldı sürgüne
Tank ve uçak hedef alır sapan tutan çocuğu
Bir saklambaç oyununu rüyada oynar çoğu.
Enkazlardan çıkardılar şehit körpe kızları
Amca benim suçum neydi diyor sanki gözleri
Ana yok ki baba yok ki ağıdına otursun
Kucaklasın yavrusunu mezarına götürsün.
Mavi emzik kundağında bir yaşına girmedi
Annesini görmesine zalim izin vermedi
Bir metreye üç çocuğun mezarını kazmışlar
Birçoğunun baş taşına adsız şehit yazmışlar.
Televizyon gazetede haberine bakarız
Tabutların arkasından bazen ağıt yakarız
Bu yangının üzerine bir damla su dökmezsek
Rabbimizin huzuruna hangi yüzle çıkarız.
Ana! Ada beni bu davaya
Baba! Ada beni bu sevdaya...
