Adalet sahibi aziz hünkarım
Ağlayı ağlayı göz de kalmadı
Adalet kafire hürmet fitneye
Müslüman olanda yüz de kalmadı
Âşık olan kalem almış yazıyor
Mümin olan öz canından beziyor
Fakir fukara da üryan geziyor
Baha yetirecek bez de kalmadı
Padişahım bunlar senden sorulur
Sahipsiz kuş kanadından kırılır
Bir gün olur mahşer yeri kurulur
Geçti halaveti haz da kalmadı
Bir tarafın gel deyüben getirdi
Bir tarafın sürüp yandan götürdü
Muhalif iş memleketi batırdı
Karardı lambalar gaz da kalmadı
Parça parça oldu yaylalar yurtlar
Ortalıkta kaldı yiğitler mertler
Ruhsati’yi iflah etmez bu dertler
Gitti sağır akraz laz da kalmadı
Ruhsati
