Gönül hûn1 oldu şevkinden boyandım ya Rasulallah
Nasıl bilmem bu nîrâne2 dayandım ya Rasulallah.
Ezel Bezmi’nde dinmez bir figândım ya Rasulallah
Cemâlinle ferahnâk3 et ki yandım ya Rasulallah.
Yanan kalbe devasın sen, bulunmaz bir şifasın sen
Muazzam bir sehâsın sen, dilersen rû-nümâsın sen
Habib-i Kibriyâ’sın sen, Muhammed Mustafa’sın sen
Cemâlinle ferahnâk et ki yandım ya Rasulallah.
Gül açmaz, çağlayan akmaz, ilahî nurun olmazsa
Söner âlem, nefes kalmaz, felek manzûrun olmazsa
Firak ağlar, visal ağlar, ezel mesrurun olmazsa
Cemâlinle ferahnâk et ki yandım ya Rasulallah.
Erir canlar o gül-bûy-i revân-bahşın nevasından
Güneş titrer, yanar didarının bak ihtirasından
Perişan bir nazar inler hayatın müntehasından
Cemâlinle ferahnâk et ki yandım ya Rasulallah.
Susuz kalsam yanan çöllerde, can versem elem duymam
Yanardağlar yanar bağrımda, ummânlarda nem duymam
Alevler yağsa göklerden ve masseylesem duymam
Cemâlinle ferahnâk et ki yandım ya Rasulallah.
Ne devlettir yumup aşkınla göz, râhında can vermek
Nasîb olmaz mı Sultanım, haremgâhında can vermek
Sönerken gözlerim âsân olur ahında can vermek
Cemâlinle ferahnâk et ki yandım ya Rasulallah.
Boyun büktüm perişanım, bu derdin sende tedbiri
Lebim kavruldu ateşten, döner pâyinde tezkîri
Ne dem gönlün murad eylerse taltif eyle Kıtmîri
Cemâlinle ferahnâk et ki yandım ya Rasulallah.
- Kan
- Ayrılık
- Sevinç
