Bir adam, Hz. Ömer Radıyallahu Anh’a gelerek oğlunun serkeşliğinden, ana babasına karşı geldiğinden şikâyette bulundu. Bunun üzerine Hz. Ömer onun oğlunu huzuruna getirip ana babasına karşı gelmemesi ve onların haklarını unutmaması hususunda dikkatini çekti. Çocuk şu cevabı verdi;
“Ey mü’minlerin emiri, çocuğun ana babası üzerinde hakları yok mudur?” Hz. Ömer “Evet vardır,” diye cevap verdi. Çocuk, “Onlar nelerdir?” diye sorunca, Hz. Ömer şöyle cevap verdi:
1-Evlenirken anasını araştırıp seçmesi,
2-Çocuğu doğunca ona güzel bir isim koyması (Müslüman ismi)
3-Allah’ın Kitabını ona öğretmesi bu haklardandır.
Çocuk bunları dinledikten sonra dedi ki; “Ey mü’minlerin emiri, doğrusu babam bunlardan hiçbirini yerine getirmemiştir. Anama gelince, zenci bir kadındır ve aynı zamanda Mecusi’dir. Benim ismimi Cual yani “kara böcek” koymuş ve Allah’ın kitabını da bana öğretmemiştir, bir harf olsun belletmeyi akletmemiştir. Şimdi benden saygı ve terbiye bekliyor?”
Bu sözleri üzerine Hz. Ömer o adama dönerek dedi ki:
“Be adam! Bana gelip oğlunun serkeşliğinden, ana babasına asi olduğundan şikâyet ediyorsun, oysa ondan önce sen ona asi olmuş, haklarını çiğnemişsin, o sana kötülük etmeden, sen ona kötülükte bulunmuşsun” buyurmuştur.
