Şiir

Sen Yürüyeceksin

Paylaş:

Sen ağlayacaksın, belki horlanacaksın, belki dışlanacaksın

Ama sen yürüyeceksin…

Kimi zaman nefsin karşına çıkacak, kimi zaman çevren,

Kimi zaman ailen, kimi zaman gücü elinde tutanlar…

Ama sen yürüyeceksin…

 

Belki anlamak istemeyecekler seni.

Belki anlamazlıktan gelecekler.

Belki gülecekler, belki küçümseyecekler ama

Sen Allah'a dayanacak ve yürüyeceksin…

Belki güvendiğin dağlara kar yağacak,

Belki, belki tuttuğun dallar kopuverecek

Ama sen Rabbine güvenip yürüyeceksin…

Belki sürüleceksin, belki taşlanacaksın, belki dışlanacaksın,

Belki yalnız bırakılacaksın ama sen Rabbinin birlikteliğini bilip yürüyeceksin…

 

Kimi zaman düşeceksin, kimi zaman çelme atacaklar ayağına,

Kimi zaman set çekecekler, yorulacaksın kimi zaman, fakat yolunun yüceliğini bilecek,

‘BİSMİLLAH’ diyecek ve yürüyeceksin.

Kırılacaksın belki, kıracaklar kimi zaman seni,

İçin belki kan ağlayacak ama

Sen ‘HASBİYALLAH’ diyecek ve yürüyeceksin.

Duranlar olacak, yolu terk edenler, belki yoldan çıkanlar,

Belki yolda saraylar yapanlar, belki geri dönenler

Ama sen yürüyeceksin.

Ağlayacaksın belki, belki ağlatacaklar seni ama sen

Gözyaşını azığın yapıp yürüyeceksin.

 

Belki kıymetin bilinmeyecek, belki kadir kıymet bilmezler kıymet bilmeyecek,

Belki halin sorulmayacak,

Belki vefasızlar seni unutacak, ama sen,

En vefalı dostun yolunda yürüyeceksin.

Eğilenler olacak, belki yolu satanlar ama

Sen dimdik yürüyeceksin.

Yolda yalnızım sanma, yürüdüğün yollu sakın başa kakma bil ki bu yolun yolcularının dostu Allah’tır…

BİSMİLLAH de HASBİYALLAH de ve yürümene devam et…

Elbette ulaştırılacaksın varılması gereken yere bir gün…

Necip Fazıl KISAKÜREK